Les versus Concert
Het spreken door de docente in een les is belangrijk.
Ouders/verzorgers willen duidelijkheid over wat er in een muziekles van ze verwacht wordt. Hun voorbeeld is ook belangrijk voor hun kind. Een kind kijkt vaak in eerste instantie naar de ouder: wat doe jij en wat wil je dat ik doe? Zeker in de activiteiten die bedoeld zijn voor het samenspel van ouder/verzorger en kind.
Uiteraard zullen de kinderen als ze na enige tijd weten wat de bedoeling is directer reageren op het aanbod van de docente. Desalniettemin blijven korte duidelijke aanwijzingen van belang. Met name voor de synchroniciteit van de groep. Muziek speelt zich af in de tijd en is afhankelijk van timing. Nu lijkt het alsof timing een apart element is, maar timing creëert mede de muzikale tijdstroom. Anders gezegd: als niemand weet wanneer wat te doen of te zingen ontbreekt er een belangrijk muziekelement. Taal geeft ook betekenis aan muziek.
Een les is geen (klassiek) concert waarin je alleen de keel kan schrapen in de pauzes tussen de stukken door. Er is een andere reden om daar te zijn dan in een muziekles. Het zelf muziek maken, het kunnen meedoen is essentieel. Daarbij is zo nu en dan zeggen dat er iets goed gaat of goed is gedaan ook belangrijk. Het gaat nog niet eens zozeer om “het prijzen”, maar om het gezien worden. Tegelijkertijd weten dat wat je doet oké is, is ook prettig.