Heel vaak staat er bij cursussen en concerten en workshops, etc. voor zowel de voorschoolse leeftijd als daarna, dat het een “kennismaking met muziek” betreft. Dit heeft muzikaal-pedagogische consequenties. Dat er nog steeds gesproken wordt over een kennismaking heeft als consequentie dat er dan meestal op een beginnersniveau iets wordt aangeboden. En dat komt ook niet verder, want het blijft iedere keer een kennismaking met.
Daarbij: het is helemaal niet meer van deze tijd om het over een kennismaking te hebben. Met alle TV’s en tablets en smartphones is muziek alomtegenwoordig. Kinderen zien en bewegen mee met allerlei muziekprogramma’s op TV en het web.
En helaas werpen bepaalde producenten de meest afschuwelijke muziek op YouTube die (te) veel wordt gebruikt, want makkelijk en goedkoop. Letterlijk compleet electronisch met een dreun eronder die zijn weerga niet kent en veel te veel tekst. Er is een simpele reden waarom het lijkt dat de kinderen hierop reageren: het tempo sluit over het algemeen aan bij hun persoonlijke tempo en dat is hoger dan van volwassenen. Met als gevolg dat ze op de boem boem bewegen, meer niet. Als we het al over een kennismaking met muziek willen hebben, lijkt me dit niet de gewenste weg. Dus misschien zou het een kennismaking met ‘goede’ muziek moeten betreffen? Dan werpt zich de vraag op: wat is goede muziek? Het argument “dat moet iedereen voor zichzelf beslissen” gaat niet op in het geval van muziekeducatie. Dat is hoe dan ook altijd normatief, want er zit een idee achter waarom er überhaupt muziek educatie is voor het jonge kind, en daar vloeit uit voort het hoe. De vraag is dus kennismaking met welke muziek en waarom? En vooral: hoe verder?