Heel belangrijk, maar….
Als er ergens maar staat dan weet je al dat er een ontkenning van het voorgaande gaat plaatsvinden. Dan weet je dat het voorgaande eigenlijk je onverdeelde aandacht nodig heeft, maar (!) dat er andere krachten in werking zijn getreden die ervoor zorgen dat het niet kan of niet mag.
Zo gaat het met de voorschoolse muziekeducatie. Heel belangrijk, evenwel als het op tijd en geld aankomt dan plotseling gaan er andere dingen spelen. Daarnaast is er momenteel een wildgroei van cursussen en activiteiten voor de peuterleeftijd. De peuter is namelijk “hot-business” op dit moment. En zie dan maar het onderscheid te kunnen maken als welwillende opvoeder tussen wat degelijk en gediplomeerd is of wat er spetterend uitziet (PR) zonder ook maar gehinderd door enige muzikaal educatieve kennis.
Veel (groot)ouders en verzorgers willen iets doen met hun peuter. Er kunnen verschillende redenen zijn: samen iets leuks doen, samen wat quality-time hebben, wennen aan een groep, de beginselen van het muziekmaken op een prettige manier te kunnen ontvangen, samen zingen, etc. Allemaal zeer legitiem. Evenwel binnen deze wens is het toch ook belangrijk dat waar voor betaald wordt kwaliteit heeft en met zorg en aandacht voor het jonge kind wordt aangeboden. Zeker als we het over voorschoolse muziekeducatie hebben.
Een factor is bijvoorbeeld dat muziek educatie voor het jonge kind een vrij beroep is. Iedereen mag dus een bordje aan de deur spijkeren en zijn/haar muziek activiteiten voor jonge kinderen aanbieden. Ook zitten we al vrij lang in een periode waarin alles voor jonge kinderen leuk moest zijn en is er dus een ander beeld ontstaan ten opzichte van ‘vroeger’ van wat er kan/moet worden aangeboden aan jonge kinderen. Of dit allemaal pedagogische verantwoord is doet helaas vaak niet ter zake. Als het maar leuk is. (Nu bestaat “leuk” in principe helemaal niet maar dat wordt een andere Gedachte/blog.) Dit van de weeromstuit tegen alles wat autoritair was - of als dusdanig werd beoordeeld - en jonge kinderen volledig aan (vermeende) banden legde zodat zij zich niet konden uitdrukken. Dus de persoonlijke expressie werd nu belangrijk. Pedagogisch sociaal verantwoord deelnemen in en aan een groep - leren omgaan met de medemens, vooral leren omgaan met weerstand, etc - schoof naar de achtergrond.
De jonge leeftijd vind iedereen heel belangrijk. Onderzoek na onderzoek gaat over die eerste jaren - ik laat hier de methodologisch wel of niet correcte kant even buiten beschouwing. En ook hier zien we dat mensen zonder muzikale achtergrond en vaak zelf soms zonder een achtergrond die op enigerlei wijze betrekking heeft op jonge kinderen zich daadwerkelijk wagen aan onderzoek op het muziek educatieve vlak en vervolgens komen met adviezen voor de gediplomeerde en zeer ervaren docenten in dit vak……. Helaas is hier het dramatische puntje puntje zeer op zijn plek. Bijvoorbeeld als er geconstateerd wordt dat er minder moeders met baby’s van 0 - 4 maanden naar muzieklessen gaan dan moeders met baby’s van 4-9 maanden. En dat dat vreemd is want er is duidelijk een voordeel geconstateerd voor moeder en kind als zij dit wel doen. De resultaten van het onderzoek kunnen dan docenten ‘ondersteunen’ in het ontwikkelen van activiteiten voor deze groep. Tja, als je als jonge moeder al blij bent met wat nachtrust, laat staan volledig georganiseerd bent, je goed voelt, nog energie hebt, de baby hebt aangekleed, de luier weer verschoond, dan is het logisch dat je je meteen naar de muziekcursus spoed! Er is een reden dat babycursussen vanaf 4 maanden worden aangeboden, en niet alleen in Nederland. Om met een collega van mij te spreken: duh! Maar het wordt gebracht alsof het een zeer belangrijke ontdekking is.
We hebben dus ook te maken met wildgroei van zichzelf deskundigheid toe-eigenende personen die menen wat van de voorschoolse muziekeducatie te moeten zeggen en er onderzoek naar doen om vervolgens met conclusies aan te komen die vaak kant nog wal raken.
Muziek met Jonge Kinderen vraagt veel kennis van zowel het opgroeiende kind zelf als de muzikale ontwikkeling, als didactiek en pedagogiek. Daarbij dient er kennis te zijn van communicatie met zowel de kinderen als de ouders. Het is een vak.